Klik hier om direct naar de videostudie te gaan.

Toen ik dit plaatje zag, dacht ik aan Achsa. Een vrouw die vastberaden op haar bestemming afloopt. Achsa’s bestemming was voor haar gekozen, het lijkt er in Richteren 1 op dat ze daar zelf niets over te zeggen had. Zou ze blij geweest zijn toen Otniël Kirjat Sepher (stad van het schrift) veroverde? Zij was de beloning voor zijn overwinning.

De geschiedenis van Otniël en Achsa lijkt op een middeleeuws ridderverhaal. Maar Achsa gedraagt zich niet als een typische jonkvrouw. Ze trouwt met de held, maar daar eindigt het niet. Ze spoort de held aan om land te vragen aan zijn schoonvader. En als ze dan niet tevreden is met het land, gaat ze het zelf regelen.

Achsa aanvaardt haar bestemming, maar niet op een passieve manier. Binnen de grenzen die er voor haar gesteld zijn, treedt ze handelend op voor haar man, voor haar gezin. En dat doet ze bescheiden en gracieus. Bekijk hier de video over het woord tsánach.

Uncategorized