Klik hier om direct naar de videostudie te gaan.

Het tweede of nieuwe testament begint in Mattheüs 1 vers 1 met het geslachtsregister van Jezus Christus. Mattheüs staat daarmee in een Hebreeuwse verteltraditie.

Het Hebreeuwse woord voor ‘geslachten’ is het woord תולדות, tol’dot of toledot. Bijbelverklaarders en -vertalers hebben veel over dit woord gezegd. Er zijn verschillende vertalingen mogelijk: zeugungen van Buber – Rosenzweig, products van Hirsch, geboorten in de Statenvertaling en skiednis in de Friese bijbelvertaling.  Die Friese vertaling is zo gek nog niet, want de gangbare betekenis van toledot in het modern Hebreeuws is geschiedenis. Ibn Ezra (1055-1135) en David Kimchi (1160-1235) vinden dat dit woord gelezen moet worden als ‘lotgevallen’. Ramban (ook wel Nachmanides of Moshe ben Nachman, 1194-1270) vindt dit veel te passief. Volgens deze grote leraar  schuilt er in dit woord juist iets van bewust en actief in de geschiedenis werken, vanuit de Goddelijke opdracht. De verklaarders zijn het erover eens dat toledot altijd slaat op meer dan alleen natuurlijke afstamming. Het gaat om de worsteling van elke individuele mens met zijn of haar bestemming. 

naar Tenachon 3, B. Folkertsma Stichting voor Talmudica, 1987

We komen het woord toledot 39 keer tegen in de Hebreeuwse bijbel, voornamelijk in de Torah (de eerste vijf boeken). De eerste keer dat het woord gebruikt wordt, is in Genesis 2:4. Voordat het in Genesis 5: 1 over de geboorten van mensen gaat,  gaat het in 2:4 over de toledot van hemel en aarde. Lotgevallen? Geslachten? Geboorten? Of toch gewoon geschiedenis? Dominee Strijker (schrijver van de Alephcursus) vertaalt geboortenissen. Helemaal niet gek, vind ik.

De videostudie gaat over het woord toledot.

Uncategorized